Early birds

Ik heb een hekel aan vroeg opstaan. Voor dag en dauw je bed uit om iets aan je dag te hebben, het is niet aan mij besteed. Ik heb namelijk altijd wat opstartproblemen, zoals mijn lidlcollega’s misschien wel eens opgemerkt hebben als ik op zaterdag om zeven uur met een wit gezicht brood sta in te tassen. Toch ging vorige week dinsdag om 5.15 mijn wekker af (en voor mensen die mijn wekker niet kennen, geloof me, je bent meteen wakker). Compleet vrijwillig stond ik om half zes aangekleed en wel in onze keuken. Het zit namelijk zo, vorige week zaterdag waren mijn huisgenote Helene en ik op een nogal bijzonder huisfeest aan de praat geraakt met de Tsjech Petr. Ik zeg trouwens raar huisfeest, omdat het feest in een prachtige villa plaatsvond, die echter zo slecht onderhouden was, dat de bewoners hun raamkozijnen hadden vastgeplakt met tape. Petr vertelde ons dat hij met zijn eigen auto vanuit Praag helemaal naar Sheffield was gereden. Zijn grote passie is fotografie en daarom gaat hij nu zo’n drie à vier keer per week naar Peak District om daar de mooiste momenten van de dag vast te leggen. Ook de zonsopgang. Als we zin hadden, mochten we wel een keer mee. Zo gezegd, zo gedaan. Op dinsdagochtend zou de zon om 7.03 am opkomen, dus Petr wilde vanuit zijn huis vertrekken om 6.15, hij moest namelijk ook nog even tanken. Dus zo gebeurde het dat ik op een dinsdagochtend om 6.45 op de hoogste berg van de peaks stond, in de volle wind, wachtend tot de zon op zou komen. Het was werkelijk een unieke belevenis. In de verre omtrek was niemand te bekennen en alle vogels in de omgeving ontwaakten en verzorgden voor ons een prachtig concert. Helaas was het redelijk bewolkt, waardoor de zon niet echt goed doorbrak en we slechts wat lichtstralen zagen. Reden genoeg om nog een keer terug te gaan op dit belachelijk vroege tijdstip.

’s Avonds had ik een heus carnavalsfeest, dus kon ik eindelijk mijn panda-onesie eens buitenshuis aan. Ik snap inmiddels wel waarom panda’s zo lui zijn en heel de dag slapen, zo’n pak is namelijk behoorlijk warm om in te dansen. Overdag had ik ook al carnavalconversatielessen gegeven aan de beginners Nederlands, waarbij ik me compleet had uitgeleefd met carnavalsliedjes, optochten en de Raad van Elf. Die arme Engelse studenten wisten niets over het leukste feest van het jaar, maar dankzij mij zijn ze nu helemaal klaar voor carnaval 2015.
Ondanks dat ik carnaval dit jaar heb gemist, mag ik over feesten niet klagen. Zo kwamen we woensdag met een groepje meiden opeens terecht in een pre-party van Roar, het wekelijkse feest voor de sportverenigingen. De hele avond werden we gezelschap gehouden door een lid van het rugbyteam, die uiteindelijk besloot een striptease te geven. Heel vleiend allemaal, maar van ons had hij zijn shirt wel aan mogen houden. Op deze pre-party was overigens iedereen verkleed, want Engelsen zijn dol op verkleden. Daar hoeft het bij hen geen carnaval voor te zijn.
Terwijl vrijdag mijn facebook vol stroomde met carnavalsplaatjes, besloten we met een groep dames uit eten te gaan en vervolgens een kleine pub crawl te houden. Na deze gezellige avond, waarbij we weer onze ogen hebben uitgekeken naar het kledinggedrag van Engelse vrouwen (ook vrouwen van middelbare leeftijd lopen hier op naaldhakken, korte rokjes en zonder jas over straat). Ook heb ik er weer een eetverslaving bij gekregen: de homemade beef pie van de pub Nottingham House. Het duurde even voordat we ons eten kregen (we hingen nog net niet in de gordijnen) maar het was het wachten meer dan waard.

Op zaterdag kreeg ik de unieke kans om zowel een culturele ervaring op te doen, als uitgebreid te kunnen shoppen. In de Town Hall, het stadhuis van Sheffield en tevens ook het mooiste gebouw, was een heuse Vintage fair georganiseerd. Het gebouw is werkelijk prachtig van binnen en al die leuke vintage spullen zorgden ervoor dat mijn portemonnee al snel een stukje lichter werd.

Deze week even wat rustiger aan gedaan qua buitenschoolse activiteiten en vooral druk bezig geweest met de stage. De maand maart staat echter vol gepland met uitstapjes naar Oxford, Whitby, Scarborough, Liverpool en Stratford-upon-Avon. Maar eerst mag ik aankomend weekend de gids gaan spelen in deze stad, omdat Sanne en Tamara op visite komen. Hopelijk komen ze goed uitgerust aan, want ik heb een vol programma in de planning zitten!